2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
935
Okunma
Sen öldüremeden kendini, öldürecekler seni.
Üzerine toprak örtecekler, gökyüzünü göremeyeceksin.
Ben öldüm.
Cehennemin penceresinden mezarımda ağlayan insanlar gördüm.
Tanrı merhametli mi?
Tabiki.
Avuçlarım yanıyor yalvarmadığım için.
Onu sevdiğimi biliyor.
Ceza değil kemiklerimi kavuran bu cehennem ateşi.
Yalnızca sınav.
Ona karşı işlediğim günahların bedeli.
Biliyorum ki Tanrı beni ne kadar cezalandırırsa, o kadar çok seviyor.
Cennetin bozkırlarından yükselen kahkalar duydum.
Üzülmelisin insan, yaşadığın zevkler ödül mü sence?
Gömüldüğün altın kafeste acıdan yoksun ruhun.
Sıcaklığını hissetmediğin cehennemden korktun.
Ben, cehennemde yanıcak olsamda seviyorum Tanrıyı.
Biliyorum ki o merhametlidir.
En sevdiği kullarını cennete göndermeden önce, cehennemle ödüllendirir.
Burhan Karaca
21.01.2015
21.40
Şiirin sahibi
Cevap Yaz