Yaşayıp yaşamadığımın farkında değilim artık.
Çok zamandır görmüyorum seni rüyalarımda.
Uyudum..
Gömüldü rüyalarım.

Kısıldı sesim soluğum ismini yutkunurken odamda.
Ağlamadım;
Korkmuyorum güneşin ışıkları seni götürürken rüyamdan.
Yarım kaldığımız yerlerdeyim her zaman.
Ben yarımım, yalnızlığım tas tamam.
Aman sabaha yakalanmasın yokluğun.
Yol yorgun düşürür.
Üşüdü mü yokluğumda o çocuksu gülüşün?
Gün ışıyor, ıslık çalışını özlüyorum rüzgarın.
Güz yarın, tadını çıkarmak gerekir son damla baharın.
Ben aklımdan ayrı dolaşıyorum bu aralar.
Yolumu kesiyorsun düşüncelerimde.
Düşüncesizce yaşanması gerekmiyor mu sevdanın?

Biraz fazladan epeyce yüksekteyiz.
Güneş gölde yüzüyor.
Üzülüyor matemli sümbüller.
Kim dinler ışıklar kapandığında kalbinin sesini?
Nesini anlamıyorsun ki kalbimin sesinin?
Sesimi unuttum nefsinde, nefesim nefsinin esiri.
Elimde değil ki dünya tersine çevirim.
Ter teninle pişerken ben seninle temizim.
Temizdik..

Kirlendi kelimelerde aşk.,
Yatak yorgan ve çarşaf.
Kaç paraya satanın aşkına kelepçe takalım?
Atalım mı sandalcıyı sandaldan?
Çalıntı sevdalarımızı kaç paraya satalım?
Kim kapalı bir kutunun içine hapsetti dünyayı?
Artık gülümsemiyor düşler!
Kim kalbine değilde kasıklarına gizledi sevdayı?

Uyudum..

Üzgünüm sevdalım.
Kabullenmek zor geliyor dünyayı.


Burhan Karaca
09.03.2014
21:19