Benim zamanımda yoksulluk vardı.
Ekmek zor bulunur,geçim çok dardı.
Küçük büyük,büyük küçük sayardı.
Kıtlık vardı amma bundan iyiydi…

Yardımı unutmuş Allahın kulu.
Tanıdık görünce değişir yolu.
El gibi konuşur babayla oğlu.
Akraba,kardeşlik bundan iyiydi…

On çeşitten hiç az olmuyor sofra.
Kuş sütü eksikse yapılır tafra.
Bulamazsak eğer birinci,bafra.
Sarardık tezeği bundan iyiydi.

Tahtadan okumuz,ağaçtan düdük.
Her şeyde tat vardı biz mutlu idik.
Herkeste olmazdı bir yırtık çedik.
Ayaklar yalındı bundan iyiydi…

Komşudan komşuya bağlıydı eşik.
Ninniler söylenir sallanır beşik.
Tarhana çorbası tahtadan kaşık.
Kuru ekmek yerdik bundan iyiydi…

Baba evlat bilmez,evlat babayı.
Her şey hazır olmuş boş ver çabayı.
Güneşin altında alıp yabayı.
Tınaz savururduk bundan iyiydi…

İnternet,facebok’ta olmuşuz usta.
Bir tıkla gidiyor e mail posta.
Mektuplar yazardık sevgili,dosta.
Bir ayda varırdı bundan iyiydi.

Elde lüks telefon yada bir tablet.
Leptoplar son model,televizyon let.
Yamalıklı mintan,bir yırtık atlet.
Gocunmaz giyerdik bundan iyiydi.

Evler kalorifer,şimdi doğalgaz.
Her şey otomatik hanımlarda naz.
Tir tir titrerdik düşünce ayaz.
Odun kömür yoktu bundan iyiydi.

Ne çok bilirmişiz çoğaldı öşme.
Su almak zor gelir mutfakta çeşme.
Aşık Ramazan’ım yaramı deşme.
Sırtta su çekerdik bundan iyiydi…

Ramazan AKKAŞ
NEVŞEHİR-Tepeköy
23.OCAK.2015