1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
883
Okunma
Akşamdan kalma gönlüm, sarhoş belleğim,
İçimde sırça gibi anılar,
Kadeh kadeh içtiğimiz İstanbul akşamları...
Bir yer var içimde; akşamdan kalma,
Sarhoşluktan kalma, senden kalma;
Nefretle sevginin karıştığı yer,
Özlemin, içimde tutuştuğu yer...
Dudaklarım, ismine hasret,
Ellerimi geri ver, gözlerimi geri ver!
Bakma artık ardına
Ve çek sırça anılarını içimden,
Ben, seni sevdiğim kadar mahkûmdum sana!
Şimdi, böyle gerekli gereksiz şeyler yazar oldum.
Düşünür, dolaşırım, dolaşır düşünürüm seni.
Bakmam bile; mehtaplı mı, mehtapsız mı geceler.
Her köşesinde İstanbul’un
Üstünde boyasız dudaklarının âşina kırmızısı canlı
Paramparça kadehler...
Ünal Beşkese (1962)
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz