4
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1477
Okunma
Bir pəri könlüm evin eylədi al qan,getdi,
Bədənimdən elə bil ruhum uçub,can getdi.
İstədim getmə deyim,yandı dəhanım,ya Rəbb,
Qurudu dil-dodağım,vermədi imkan getdi.
Oldu könlüm yenə viranə onun hicrindən,
Dərdimin çarəsi,həm könlümə loğman getdi.
Özüm öz dərdlərimə çarə bilirdim onu mən,
Olmadı dərdlərimə bir dəfə dərman,getdi.
Mən sığınmışdım onun lütvünə bir tifl kimi,
O isə yazdı mənim qətlimə fərman,getdi.
Ona çox söylədilər,gəl bu xətadan əl çək,
Yenə də etdiyini bilmədi nöqsan,getdi.
Qoy desinlər,nə olar,sevgidə can qoydu Fəda,
Gəldi nalan cahana,sonda da nalan getdi.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz