0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1232
Okunma
Yarılacak yüreğim
Kendi çemberimde
Bir gün daha
Geçiyor ömrümden
Bu gece...
Fırtınalar kopuyor
Geçmiş onca yılların ardından
Zaman geldi
Artık gitme vakti
Ruhumda satır boşluklarını
Hala çözemedim
Gözümü açtığımda
Şafak henüz söküyor
Bana ait ne varsa
Her bir nokta
Bir araya gelerek
Karşımda bana bakan
Bir çift gözüm
Bir ben kaldım kendi kendimle
Her daim
Tutunacak bir dal aradım
Ardından yine
Hiç vazgeçmeden
Eğilip,bükülmeden
O ay yüzlü cemalini görmeden
Ve gidiyorum işte
En derin uykumda
En uzak kuytularda
Kendi kendime çözülüyorum
Kelimesiz,cümlesiz,sensiz kaldım
sevay
5.0
100% (5)
