Yıkılan bedenin sararan umutları kadar seviyorum seni,
Kavrayamadığım ikindi münasebeti günahlarım
Yaşamın dalkavuk anları biçare kaybedişlerin azminde sanki!
Yeni bir tenhada eski bir anız şimdi.
Sen eski yaşantımın en masum yakınlığı
Sen hayallerimin sessiz getirisi,
Bugün doğumunu kutlayan şu sadık gözlerle seni yaşatıyorum.
Yaşatırken yıkılan bedenin sararan umutlarında seni arıyorum.

Masum anımız,
Bayağılaşmış zaruret parmaklarımızla
Bugün yeni bir iklimiz artık.
Yaşamın önsözünden yıpranıyorum
Sayfaları çevirmeye kalksam sanki kalkacağım ayağa
Sanki sayfalar,sanki ben burada duran adam ve karşımda sıkılan küçük kız
Masum anımız hayallerimiz.

Yenilen bendim,yıkılan
Hatta ayakta dahi duramayan bendim.
Benim,bedenim sendin.
Yoktun yoktum.
Vardın koştum.
Koştum sancılı bir nihayetin en yıkılgan sağanağına
Bu sağanaklar hangi çareden dökülüyordu ki karanlığıma?
Koştum evet!
Ebedi yıldızımın gülünü çalan mevsimlere koştum
Karanlığın başucuna kıvranmış bir yıkım kaldım.
Ama koştum!
Masum hayallerimiz içindi koştum.