Sensizlik, cehennem azabı,
Sensizlik, ölümün diğer adı...

Bam telime dokunur hasret sancısı,
Yüreğimde başlar, bitmez tükenmez sensizlik acısı,
Umutlar, rüyalar kırık birer mızrap şimdi,
Ellerim buz kesmiş, ayaz vurmuş benliğime,
Kangren olmuş sanki tüm uzuvlarım,
Kurşuna dizilmiş gibidir yarınsız düşlerim,
Ve delik deşik olmuş sensiz geçen günlerim...

Bir kerecik olsun,
Dünya gözüyle görebilseydim seni,
Sarılabilseydim, ellerini tutabilseydim,
Bir kerecik olsun,
Gözlerinin içine bakabilseydim,
Bir buse kondurabilseydim elma şekeri dudaklarına,
O kutsal an, düğünüm olurdu, bayramım olurdu,
Hatırlar mısın sevgili, ne hayaller kurmuştuk,
Doğmamış çocuğumuzun adını bile koymuştuk...

Vuslata erdiğimizde,
Hani her gün dans edecektik,
Ben, başımı omuzuna koyacaktım,
Ve dakikalarca öylece kalacaktım,
Zamanı birlikte durduracaktık,
Sen bana şarkılar söyleyecektin, aşktan sevdadan yana,
Hani, mum ışığında baş başa yemek yiyecektik,
Ben, sana bakarken doyacaktım,
Sevgimiz hiçbir mekana sığmayacaktı,
Uzaklara çok uzaklara gidecektik,
Masmavi bulutları selamlayıp yıldızlarla buluşacaktık,
Her bir günümüz bayram gibi olacaktı,
Biz hiç yaşlanmayacaktık...

Olmadı sevdiceğim, hayallerimiz bile yarım kaldı,
Bizlere delilik yaftası vurup, yarınlarımıza yasaklar koydular,
Seven yüreklerimizi ateşlere attılar,
İnsafsızlar, ikimize nasıl da kıydılar,
Gidiyorum sevgili, dik duruşumu ve onurumu bozmadan,
Asil sevdamın diyetini asi ruhumla ödemeye gidiyorum,
Son arzumu sormayacaklardır nasılsa, dar ağacına giderken,
Sana söylüyorum, yalnızca sana sevgili,
Son kez olsun, sana bir kez sarılmak isterdim,
Sonra da kendi ipimi kendim çekerdim...

Yemin olsun, uğruna ölmek bile şereftir benim için,
Ben, yine de son kez sormak isterdim sana;
“Bensiz; yüreğin üşüyor mu? ”

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
27 Temmuz 2009 ISPARTA