Altı yüz yıllık bir hakimiyetti sarıldılar hakka
İlayı kelimetullah uğruna nice canlar verildi
Adalet kendine gelmişti aşina tarihi hakikata
Gidilebilinen her yerde, tüm insanlık dirildi
Adaletten ayrılmadılar kuruldu kanun nizam
Hedef ama belli idi, yönetimde âlemi nizam
Hiçbir baskı kurmadılar ne ezilen ne ezen
Mutlu ettiler gönülleri hakça adil bir düzen
Medeniyetimizin şahikası ey güzel İstanbul
Sana peygamber müjdesidir başşehri makbul
Sen hak ve hakikatin hamuruyla yoğruldun!
Burçlara dikmişti sancağı Ulu batlı bir kul
Temsil edildi manevi şahsında İslam ve barış
Esas medeniyetin yüreklerde, kalbiyle varış
Her şey kılıç kalkanla değildi, sarıldılar ilme
İnsana verilen hakiki ölçü herkesi kucaklayış
Sen çekildin ya, dünyadan bozuldu tüm denge
Ortadoğu Balkanlar da hemen girmişti harbe
İnsanlığın son adası bilinmedi kıymetin
Birleşen düşmanların, sana vurdular son darbe
Çekip gittin namusluca el sürmedin hiçbir şeye
Sana ait olanlar içinde” bu milletimedir” hediye
Razı oldun kaderine takdir dedin: Rabbimden
Senden sonra gelenler kuruldular baş köşeye
Tanzimat Fermanı ne çelişkili,ana çizgi değişti
Hasım medeniyetin dairesinde, çizgisini değişti
Batılılaşma sevdasına fena halde girişti
Topyekun bir teslimiyet, yapılamaz bir işti!
Müthiş bir esersin sen, müştemilatın zengin
Bir vakıf medeniyetisin yüreklerde engin
Yeni dünya düzeni diye yuttursalar da halka
Gelemediler seviyene olamadılar dengin
Tarihe mal oldun artık hataların olsa da
Bir ders çıkarmak gerek aynı hataya düşmeden
Seni anlayamayan zihniyet dudak büküp geçse de
Barışmalıyız biz seninle çok geç olup geçmeden
Kalbimdesin ey Osmanlı! Silemezler sevgini
İnsana bakan tarafında galip olan hep sensin
Kimliğimsin kültürümsün çekemem senden elimi
Sen, gönlümde gedavet yeli, küfül küfül esersin
Yusuf Erdoğan