3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1056
Okunma
SENİN VARLIĞINLA
Dizlerim acıyorken düştüğümde uzattın elini,
Nefesim kesildiğinde can verdin,
Kokuları algılayamazdım biliyormusun,
Renkler bile birbirine karışırdı.
Dokunmasın dı kimse;
İyileşmez yarama.
Kaybolup gitmişliğim korktu senden.
Leylak kokar oldu sabahlar
Yıldızları görebiliyorum artık zifiri değil karanlıklar.
Dizlerim de acımıyor artık biliyormusun?
Şimdi nefesimde bile sen varsın.
Her şey sen kokuyor sanki,
Her şarkı seni anlatıyor.
Gitme sakın bilinmeze,
Hele o kör olası “uzaklar” denen yer var ya;
Oraya sakın gitme bir daha.
Karanlıktan da korkmuyorum,
Nefesim de kesilmiyor senin varlığınla.
Biliyorum dizlerimde acımaz,
Senin varlığınla bundan sonra.
A.Göksel GÖKAY
16.01.2015
Ayvalık - Balıkesir
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz