DOSTLAR

Güldüm;
Niye güldün? dediler,
Ağladım;
Niye ağladın? dediler,
Üstüne basılmış karıncanın bile ardından
Hüzün dalgası sarıyorken benliğimi,
Gidenlerin ardından el sallamaya bile kahrettim.
Bulutlara bakarım bazen,
kimbilir benim gibi,
kaç kişi bakıyor ardından diye düşünürken,
Yüreklerde akıp giden sevinçleri sorgulmak bile
Ağır gelir bana.
Biri sorsun isterim,
Yüreğimde kopan fırtınayı,
Soğuk duvarlar üstüme geldiğinde,
Soğuk odalarda dolaşırken,
Biri gider, ardından ağlamak düşer bana,
Hayallerim; "hep biri gelsin" üzerine kurulu değil ama,
Bazen diyorum "biri gelsin".
Şöyle bir fırtına essin,
Gözlerime toprak doldursun,
Yağmur damlalarını saydırsın bana,
Ben düşüneyim adamakıllı diyorum,
Sonra bakıyorum ki sadece dostum dediklerim var.
Ve bende o zaman diyorum ki;
Bu da yeter be,
Fazlasına ne gerek var.
Siz sağolun dostlar,
Siz varolun,
Yüreğimdeki sevgilerinizle.

A.Göksel GÖKAY
01.12.2012
Mersin - İÇEL