Gözlerimde buz kesiyi hasretin
Kulaklarıma çığ gibi düşüyor uzaklarda gelen sesin;
Gece karanlığa beyaz örtüsünü sererken ,
Sığındığım kuytu köşeler ,
İşitmiyor artık yüreğimi,
Yıldızlar bile gülümsemiyor artık


Kalmadı ne hayal ne de düş
Üşüyen yanlarıma vuruyor hasretin; kar ,kış.


Silinmez oluyor yürüdüğün yollarda bıraktığın ayak izlerin
San ki buz kesiği titreyen yüreğim
Nefesimde ,düşüyor nefesin; ayaza karışan .



Olurya bir gün aklına düşersem;
Bu şehrin sokaklarında; ansızın yüreğin titrerse
Karda kişda , işte o zaman beni hatırla
Sana ağla demiyorum
İstemem ağlama hiç benim için .


Kalmadı içimde ne hayal ne de düş
Üşüyen yanlarıma düşüyor hasretin; kar ,kış.



Silinmiyor gecede kalan izlerin
Isınmıyor yüreğim
Ne ben bendeyim ne de candayım
Yüzümde sıyrılıp düşerken gözyaşlarım
Bir garip hüzün var bilinmedik ; gecenin çıkmazında
Herkez sıcak yatağında
Bir bendim ’ kıyamet ayazında,
Şafaklar sökmeyen sokaklarda.



Gece karanlığa sererken ’beyaz örtüsünü
Yavaş yavaş siliniyor ayak izlerin
Sanki buz kesiyi yüreğim
Rüzgar bile ses vermiyor sevgilim.



Kalmadı ne hayal ne de düş
Üşüyen yanlarıma vuruyor hasretin; kar,kış..




Şiir yaralı _34/12012015/Avusturya