bu zemherı gecelerde üşüyorum anne..
sakarlık umutlarımı paramparca edıyor..
yıldızlar gökyüzünü terk ediyor yokluğunda ..
özlüyorum senı annem ..
hayatın manasını gidişinle kaybetım
teninin eşsız kokusunu CENET BAHÇESINDE arıyorum şimdi
sen gıttın ya annem
gülümün yaprakları sızladı


özlüyorum senı...
’cesedini sürüklüyorum gittiğim her yere ..’
gök görlüyor
diz çöküyorum sensizliğin YOĞRULDUĞU yalnızlığa.
kirlenmiş yıldızlara asıyorum gözlerini
gözlerim üşüyor anne

küllüğe savuruyorum hıncımı
ardımsıra sızlıyor sol yanım
biliyor musun anne?
senden sonra doğrulmadı hiç sırtım
her kapının arkasında ismin yazılıyor
özledim bahar kokunu

özledım
bir söz insana bu denli mi yabancı olur
gözlerim seni arıyor her boşlukta
avcumda imlası bozuk haykırışlar peydahladım sensizlikten
yüzümü avuçlarıma alıp ağlıyorum anne


bütün cümlelerim sana dökülüyor
sığıntı duruyor yüreğim bedenime
kimliksizliğimi yüzüme vuruyor aynalar
bir yanım sarp uçurum
dünya fani
her şey yalan






Remziye Taş