Zaman bir su gibi akıp geçiyor
Önüne bent kurup tutamıyorum
Gönül havalanmış aşka uçuyor
Ardından bir kurşun atamıyorum .

Hasret hançerini bilerken canda
Vuslat uykusuna yatamıyorum
Gözlerim yoldadır gönül hicranda
Düşleri gerçeğe katamıyorum

Ruhum çaresizlik girdaplarında
Çırpınıp duruyor kaçamıyorum
Yüreğim aşkın ay tutulmasında
Aklın ışığını saçamıyorum .

Gönlümün ufkunu sardı bu melal
Doğruyu yanlışı seçemiyorum
Uzanmış önüme umutla hayal
Onları çiğneyip geçemiyorum .

Çığ düştü içime kaldım altında
Kesildi nefesim tıkanıyorum.
İmdatlarım yankılanır dağlarda
Uzanan elleri tutamıyorum

Ne kadar çırpınsam kanadım kırık
Yaralı teleğim uçamıyorum
Güldüğüme bakma içerim buruk
Kilitli kafesim açamıyorum

Ömrümü ömrüne edemedim eş
Geceyi gündüze katamıyorum
Ay çekip gitmeden doğmuyor güneş
Ne senle,ne sensiz yapamıyorum ..

Melahat Çetinkaya