MAHKUM ETTİN BENİ

İçten içten severken
Kış günü kapattın yollarımı
Buz kesmiş iken düşlerim
Yüreğine mahkum ettin beni


Kuş gibi özgür iken
Kırdın kanatlarımı
Renk renk kelebekler gibi uçuşur iken
Bir günlük ömre sığdırıp mahkum ettin kendine beni

Sözlerin başka söylüyor
Bakışların bir başka senin
Dilim serhoş kelamım berduş iken
Seviyorum diye bir duruşa mahkum ettin beni

Ayakların yalın ayak gezerken
Nalın takıp edalı yürüyüşlerine
Gözlerim kaymış baygın bakar iken etrafa
Sevdalımsın deyip bağlayıp mahkum ettin beni

Sormasın artık kimse
Saçların niye ak bakışların niye baygın
Ayaklar yorgun yüreğim neden mahzun
Ben mahkumum nasıl bakarım güllere çiçeklere.

Karanlık bana her yer
Ay çıkmıyor gökyüzüne
Yıldızlar doğmamış her yer zifiri karanlık
Gözlerim mahkum güneş doğmuyor bana.

Mevsim zemheri her dam sarkıtlarla dolu
Aba çorap,ökseli ayakkabı yamalı
Kaldırımlar serçeyle dolu yok başka kuş
Kuğularla mahkum ettin kendine beni.

Güldürecekmisin bilmem yüzümü
Koyver zincirlediğin bunca yerimi
Kapılar açılsın göreyim meydanları yüzünü
Prangaları kır çıkart artık içimdeki mahkumları.
AHMET YAVUZ
AHMET43