2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1266
Okunma
EFSUNLU SES
Konuştu bozkırın derdi cefası,
Dağlarda kardelen açmış diyordu.
Kargalara düştü gülün sefası,
Bülbüller yuvadan uçmuş diyordu.
Kendinden geçerek yere eğrildi
Dikleşip de birden sonra doğruldu
Öteden bir sesle türkü çağrıldı
Bu diyardan huzur kaçmış diyordu.
Yokuşu tırmanıp düzde gezerek,
Rüzgârla savrulup göğe sızarak,
Kendi heybetiyle bize kızarak,
Mü’minler kederden içmiş diyordu.
Ne can uykusunda, ne sessiz seda,
Uzunca çekerek varlığa veda,
Ölümü yazmıştı kadere Hüda,
Birileri kefen biçmiş diyordu.
Kuran ile zengin olan kesesi,
Çıkarınca birden bitti tasası,
Yankılandı Gökte Hak’kın yasası,
Mü’minler Cennete göçmüş diyordu...
AYŞE GÜL YILDIRIM
5.0
100% (6)
Cevap Yaz