SUKÛT’ÜN SESİ

Kara hicap yer yüzü etsede nura nazar,
Kimine yaren oldu kimine soğuk mezar.

Zulmu sevdirmek gerek diyerek nicesini,
Lehçeden edep gitti bozdular hecesini.

Ölüm gelmeden öldü yasa girdi istikbâl,
Karanlığa bürenler gidip ödesin vebâl.

Çıkıp sokağa düşen asim cahil tayfası,
Bu dinsiz taifenin kapkaradır sayfası.

Hüda’dan bir lehzecik korkmayan insan ödü,
Bir kanadî nefsinde iblise geçmiş budu.

Kul uyanmaz uykuda elbet uyanacaktır,
Lâkin o vakit işte lahde dayanacaktır.

Avaz sussun sen bağır fakat fazla ses etme,
Çıksada soluğun sus ! Davasız dava gütme.

Kımıldama batarsın düştüğün o batağa,
Düşerken tükürmüştün vatan denen yatağa.

Fikirsiz olmak kadar büyük dehşet varmıdır,
Ölümü ön gören İT dünya sana darmıdır.

Tutsam indirsem göğü dünya ile birleşse,
Genişlese yer yüzü doymayanlar dirleşse.

Sokulsam şu iblise bakki bizden kaçıyor,
Şeytan emekli olmuş şerri kullar saçıyor.

Mevzu derin cümle dar hele bulsun nihayet,
Şerre bela isterim dilemem ben hidayet.....

AYŞEGÜL KEBABCI