1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1015
Okunma
Nereme dokunsanız ağır bir gül kokusu
Öldüğümü kimse duymasın
Su sessizliği iniyor gözlerinizden, üşümeye gidiyor kuşlar
Durmadıkça yavaşlamayacak adımları dünyanın
Kanattığım bütün yanıklar kabuk tuttu, herkes kendi gürültüsünde
Bir taşı kaldırsam altında uyuyan toprak
Yeşerir mi çiçek unutulduğu yerinden
Her şehir bir yalnızlığa emanet
Her emanet sahibini özler
Gözlerimizde kırılan uyku parçaları
Batmaya durur siyahçıl bir gecede
oysa yalnızca bir dua geçecek üzerimizden
5.0
100% (6)
Cevap Yaz