Yağmur yağıyor doğa üşüyor
Etraf karanlık her yer karanlık
Herkes kaçıyor bir yerlere
Caddeler sokaklar bomboş
Sadece ben
Ve yağan yağmurdan başka
Kimsecikler yok dışarıda
Yürüyorum tek başıma
Yağan yağmura aldırış etmeden
Aklımda sen elimde içki kadehi
Sallanarak yürüyorum çıkmazlara
Şemsiye açmıyorum yağan yağmura
Islanmıyorum hiçbir zaman
Sırılsıklam olsam da ben
Çünkü ben bulutların dostu
Yağmurların şairiyim…

Önce birkaç damla
Yaş süzüldü gözlerimden
Sonra bir yağmur misali
Sen aktın yüreğimden gizlice
Belki sen olmamalıydın
Çaresizce akıp giden
Belki de değildin
Sadece yağmurdu
Sen hala yüreğimde
Hala o vazgeçilmez yerinde
Öylece duruyordun belki de
Belki de sendin
Yağmurla birlikte
Karanlıklar arasında kayboldun
Toprağa karıştın belki de
Kimbilir
Kimbilir belki de orda mutlusundur
Belki de mutsuz ama ne çare

Önce buhar olup semaya
Gökyüzüne ulaşacaksın
Sonra beyazlar giyinip
Tıpkı bir gelin misali
Bulut olacaksın
Belki de yağmur olup
Yeryüzüne ineceksin
Yani bana kavuşacaksın
Çünkü ben bulutların dostu
Yağmurların şairiyim…

ŞAİR HİS…

YIL 2003 EYLÜL YAĞMURLARINDA YAZDIĞIM BİR ŞİİRDİ BU...