...........




ulu orta haykırışın
son noktasıydı gelinen yer
ümit kapılarının kapandığı
nedamet hissinin tükettiği bir kürede
karanlığı parçalayan
ağlamaklı çaresiz bir sesiydi O
vicdan duvarını aşıp kendini boşluğa bırakan


bir yudum n e f e s olabilirdi
verecek olduğun
bir damla s u nihayetinde
bir avuç s e v g i ydi esirgediğin
anlamadın
artık çok geç


keyfini bozma
eğer ki; fevkaladenin fevkindeyse yüreğin
kapat ışığı sessiz ol
ölürken insanlar seyre dal
kaos ortamı oluşmasın
çamura bulaşmasın ellerin
kirlenmesin bi yerlerin
güzel düşler kurmaya devam et
iyi uykular insanım


dünya çapında
liderim diye kongreler düzenle
hortumla, istediğin gibi
yeni yasalar çıkar menfaat uğruna
platformlarda nutuk çek
one minute
avazın çıkana kadar
sesin duyulana kadar bağır
hatta kıçın yırtılana kadar gayret et




başını kaldırdığında hummalı işlerden
bir gün
geçte olsa değinirsin bu konuya
yine
bir can teslim etti kendini boğazın karanlık sularına
sende O’nu anlarsın elbet
gri bulutlar çekilince görürsün
insanı nasıl toprak kokusu sarmaladığını
yağmur sonrası
gökkuşağının rengârenk açtığını
ve altında
umutla - tükenmişlik arası yaşayanlar olduğunu...










06.01.2015

[ sevgi batbay özçelik]