Ve bir çocuk daha ağladı gülüp gittiğin o son durakta
Bir kuş daha uçtu
kırılgan hatıralar bırakarak ardından
Bir adam daha hayatı unuttu
yalınayak
kimsesizliğiyle koşarak geleceğe...

Şimdi bir hayalin kırığıyım
bir hayatın kırığı nasılsa öyle işte...
...
Bir şehir daha kayboldu gözlerinde
Düş rüyaya ağladı
rüya uykuya
ve ağlamaklı oldu senden sonra her sonbahar...
"Kederin kadar varsın." diyordun.
ve kaderden sonraki çizgisin hayatımda
Oysa çoktan ölmüştü Nanna
Bilmiyordun...
Doğmamış yaşlı bir münzeviyi anlatıyordun
Hayatı anlamak için anlamsızlığı yük edinen....

Şimdi bir hayalin kırığıyım
bir hayatın kırığı nasılsa öyle işte...

"Bir insan bir işe nasıl geç kalırsa
öylede bir aşka geç kalabilir"..
diyordun
Ve
Muhabbetin koyulaşıyordu her sokak başı
tanımadığın insanlarla selamlaşırken
Kimse anlamıyordu seni
Ne güneş
Ne gün
Ne gece
Ne de karanlık
Bir bay-kuş nasıl bayan bir kuş olur
Kimse anlamıyordu
Kimse sormuyordu kendine...

Şimdi bir veda daha yazıldı sokaklara
Bir uyku daha en şiir yerinde bitti....
Unutma
Her veda bir başka merhabadır
Belki bir sabah namazında, zamansızca
Belki çürümüş bir yalnızlıkta,yalnızca...

Şimdi bir hayalin kırığıyım
bir hayatın kırığı nasılsa öyle işte...

Ahmet Güler