6
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1868
Okunma
Annesini kaybeden çocuk gibi
Gözlerimde pür telaş bulutlar
Göğsümde kırılgan bir cemrenin ayak sesiyle
Şikayetsiz bir kanama zamansız yokluğuna
her hatırlayışımda sesini
göç eden kırlangıçlar gibi, yüzünün gamzeleri
Hiç gülümseyemedi ya hani dudaklarım yüzüne
Nehirler dolusu gözyaşım hiç akamadı ya hani mevsiminde güllere
Hep emanet şafakla uyandım sabahlara
Yamalı bir ömrü bıraktım ardımda
Yırtıp attım zaten zamanları, yıldızsız takvimlerden
Sen giderken.
Ben
hep kıyılarda kalmışlığın sancısında
Ve sen
Kırmızı bir yanlızlık oluyorsun
Saçlarımda teninin kokusu
Adının baş harfine vurgun
Bir şehir daha eskidi
ocak 2015
gONCa
5.0
100% (14)
Cevap Yaz