0
Yorum
3
Beğeni
4,0
Puan
975
Okunma
Uzanır bazen yokluğun koynunda uyurum
Kimim ki kimsesiz bir yolda kendimi kendim de bulurum
Durup dünyama bakınca koca bir boşluk olurum
Olurum olmaz yerlerde kendimden geçer kaybolurum
Kıskıvrak sıkışır ruhum kösesinde hayatin,
Kaybolmuş ve yıkık bir hayatin kenarında dururum
İnler ruhumdaki kıvılcım,
İnler kâinat.
Ey kâhin! Dünyaya gelişim değil ki kabahat.
Ey Rabbim! Diyemem ki ben al bastan yarat.
Hamd-u senalar sanadır ki nefes almaktayım her an
Bedenimden çekilmedi ruhum
Kısa da olsa var demek ki zaman
Kapasa ruhum cehennem başını cennet secdeye
iman ateşi sarsa vadem dolmadan....
5.0
50% (1)
3.0
50% (1)
