3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2393
Okunma
KÂZIM KOYUNCU’YA...
Göz yaşlarım karıştı,
Bu seferki yazıma.
Duyunca içim yandı,
Çok üzüldüm Kazım’a.
Emeği sere sere,
Ses verdi çok esere,
Yenik düştü kansere,
Yaşlar doldu gözüme.
İnsan elbet kemik et,
Koptu küçük kıyamet,
Ortak oldu memleket,
Yürekteki sızıma.
Ölüm hak işin aslı,
Ayırmaz İzmir-Kars’lı,
Yüreğim öyle yaslı,
Elim gitmez sazıma.
Hayat böyle köşeli,
Kah mutlu,endişeli,
O toprağa düşeli,
Hüzün çöktü yüzüme.
Bu gün var yarın hani,
Kullarız bizler fani,
Gerçek bu der; İRFANİ,
Darılmayın sözüme...
İrfan GÖKDEMİR.
irfanibirfani
(Antoloji.Com)
Cevap Yaz