2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1732
Okunma
Ümidim sönüp gitti, kalbimdeki hüzünle,
Bu günde yine bitti, ufukta kızıl günle.
Günün son ışıkları enginlere dalarken
Kainata sonu yok bir karanlık salarken
Son martı da uzakta gözlerimden silindi,
Sularda sakinleşti, coşan rüzgar da dindi.
Gecenin sükutuna bir an bende kanmıştım,
İçimdeki acının hepsi dindi sanmıştım.
Baktım ki bulut geçti, ay durdu, yavaşladı
O susmuş acılarım yeni baştan başladı.
Abdullah Soylağ
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz