Hiç gelmeyecek olanı bekler durursun
Sen bırakırsın hayallerin yapışır yakana
Hop nereye der dönemezsin sırtını
Bırakamazsın sahipsiz yavrucakları
Ana olmuşsundur bir defa onlara kolay mı
Özlem öyle kemirir ki içini kangrene dönmüştür artık
Kesip atamazsın
Kan kusar kızılcık şerbetinden bahsedersin etrafındakilere
Bu defa tamam söz unutucam dersin kendi kendine
Bitti dersin sen bitersin de
O tap teze bahar olup yeniden yaprak vermiştir bedeninde
Yakalandın mı bir defa bu illete kaçış kimin ne haddine
Ayşe teyzenin bahçesindeki kuru ağaç misali
Rüzgar şamar oğlanına çevirmiştir seni
Sallanıp durursun bir o yana bir bu yana
Bayramlar gelsin istemezsin içine bir dev oturur o zamanlarda
Elinin ayağının canı kesilir ötesini düşünemezsin
Farkına varmaya başlarsın ne garip
Bir büyü bulaşmıştır adeta yüzüne gözüne
Etine yapışmış elbiseleri yırtarcasına sökersin
Yinede arınamazsın
Acı mıh gibi çakmıştır seni alnının ortasından hayata
Kıpırdayamazsın
Her gece bir başka şiir düşer diline
Sen o mısralardan kuşandığın elbisenle dolaşırsın..
elifçede’de.