Sabah sabah
Çıkını açtım
Malzeme ortada
Döküldü üstüme
Önemsiz
Ne varsa

Nasıl izah edebilirim ki
Hallerin halini
Hep aynı sitem
Dilimde çerçeve

Sabah sabah
Duvarlar bağırıyor

Yüzüme vuruyor
Ne varsa

Çekilip bir kenara
Sindiriyorum
Kalıba sokulmuş
İsyanlarımı

Tekrar tekrar

Tercihler  teşviksiz
İçimde kuduruyor-Deniz
Beş akçe etmez
Yalnızlık sürümüm

Alaycı serzeniş zaman
Diline doluyor, horlayıp
Dağlara çıksanda, haykırıp
Senden bir tezek olmaz

Silinmiş gerçeğin
İç yüzüsün

Kararıyor da, kararıyor-Gök 
Fırtına kopuyor
Mevsim kış

Bir deli çocuk
Aklımda ziyan

Bir nebze 
Kar yok

Çekiyorum dizginlerini gemilerin
Alabora olmadan
Sığdırıp limana
Şaha kakmış atlarımı dehliyorum

Sabah sabah
Hayatı aklıyorum
Pancurlara aldanıp

Biliyorum
Yine anlaşılmayacak
Yine unutulacak 
 Neydi gerçek

Dudak büzen resmim
Kaldı köşede

Öylece bakakaldı, yüzüme
Ne varsa

Sabah sabah
Yine aynı yerdeyim

Gidebilirim
Gitmeyebilirim

Kalabilirim 
Kalmayabilirim

Yaşayabilirim
Yaşamayabilirim

Standart belli
Koşul bu

Ne varsa
Unutabilirim

Sabah sabah

İlk adım bu
Inğalayabilirim

Kim susturacak yaygaramı
Başıma kırk çorap ören 
Anam mı

Yok oda yok

Sabah sabah

Değişmedi 
Ne varsa

Buraya kadar