DİL SÜKÛNET İSTER

Yer aşk bezenmişse, gök zaten aşktır,
Karanfiller boyun bükmesin diye.
Gönül, güzelliğe ezelden köşktür,
Hasret yürekleri yakmasın diye…

İçime sığamam durduğum yerde,
Çareler ararım onulmaz derde,
Umutları kuşanırım seherde,
Derdimin şimşeği çakmasın diye…

Zamanı yarına kurmak isterim
Aşkın otağına varmak isterim,
Gönül yarasını sarmak isterim,
Kör nefis isyanla bakmasın diye…

Aşkın esrarını bağlayıp söze,
Secdede kendimle geldim yüz yüze,
Ümitler bağladım kaçıncı güze,
Irmaklar yokuşa akmasın diye…

Yürek kanatlanır sevda çağına,
Apansızın düşer aşk ırmağına,
Berzahtan kor taşır dost ocağına,
Üstüne karanlık çökmesin diye…

Gözlerim ufukta takılır kalır,
Yayından çıkan ok hedefe varır,
Dil sükûnet ister, can ise sabır,
Zalimin şafağı sökmesin diye…

Günbeyli özlenen şafağı anar,
Canan hasretiyle yüreği kanar,
Küllenen ateşi yeniden yanar,
Masumlar gözyaşı dökmesin diye.

Mahmut TOPBAŞLI