Unuttun beni bir uzak çizgide,
Bana kalan şimdi susmak,
Ve...unutmak sonra da her şeyi.
Seni bir yolcu saymak,
Hancı saymak belki de kendimi...
Yok saymak yüreğimdeki,
Bu ığıl… ığıl, kanayan yarayı.
Zaman her şeyin ilacıdır,
Diyebilmek belki de,
Yine de...,
Bütün açılara inat,
Güneşin bir gün doğacağına,
Yine sabahın olacağına,
İnanmak, inanabilmek belki de,
Yaşamın gerçek anlamıdır.
Bütün yaralarıma inat,
Tuz basabilmek belki de üstüne.
Bütün gemileri yakmak sonra,
Tüm köprüleri yıkıp ardından,
Tüm dönüş yollarını yok etmek.
Bir daha aramamak belki de ,
Her köşe başında yolda ayak izlerini,
Seni bir zümrüdüanka kuşu saymak,
Aramamak sendeki sihirli tüyü
Masal saymak ya da belki,
Umudun gerçek anlamı.
Sökülen tüm dikişleri,
Tutturabilmek yine de,
Bir başka gezegenin varlığına,
İnanabilmek sonra,
Kendi ördüğün sevda duvarını,
Yine kendi ellerinle yıkabilmek,
Ve.. yıktığın duvarın altında,
Kalmamak...Kaçmak belki de,
Sevmenin gerçek anlamı.
Her gece ellerin yüreğinde,
Beklememek belki de,
Gözlerini yıldızlara dikip,
Dilekler dilememek ya da,
Şarkılardan fal tutmamak,
Her gördüğün rüyayı,
Hayra yormamak sonra,
Beni unuttuğunu kabullenmek,
Hayat işte diyebilmek belki de,
Ve...ağlamadan,
Başın dik...Omuzların dik,
Yenik,ama onurlu bir komutan gibi,
Yürüyüp tüm gözlere inat,
Gidebilmek belki de,
Hayatı gerçek anlamı.

Blueangel/31.12.2014