lal gecelerde yorgun düşer kalbimin atışları
yalnızlığın ıstırabına uzanır gurbet
usulca özlemin tufanına gark olur gözler
her sancıyla bir ruh kara sevdaya sürüklenir
her nefesle kalbimin damarları kanar
her ahla gecenin karanlığı aydınlanır
o zaman üşüşür dört koldan en insafsız sızılar
olabildiğince cehennem ,içinde olabildiğince aşk











sırrını çözmeye kafi değil sinemde tutuşan ateş
hicranı dokuz kat feleklere figanlar çıkarır
doyumsuzluğu çağlar öncesi ademden hatıra
ateşinin alevine bedenini kurban eden pervaneyim
ömrümün masivasında bir şems kadar yanarım













her tatlı sarhoşluğun ardından
öyle bir meziyet saklanır ki yüreğimde
her bir uyanışla ,tekrar tekrar tecellisiyle avunurum
tefekkürlerinde bitmeyen bir serüvendir aşk
asla tasvir edilemeyen bir hüsün kokusu verir
kalbimin aynasında sevgilinin güzelliğiyle yaşarım













ne farkı var üzerine basılan toprağın
ne anlamı var mütemadiyen geçilen yolların
vuslat anında kalben bir olmaktır aşk
hüzün karışır sessizliğimin uğultusuna ancak
elbette o visal de kurur damarlarımdaki kan
işte o zaman hıçkırıklara boğulurum













beka makamlarının sonrası
aşk vadisinden ötelere dökülen nehirler timsali
maşuklar diyarına hazdan bir yol alırım
bütün caddeleri tek tek kalpten kalbe ulaşır
kemalin de bir iz bulunca ben
iki beden, tek ruh, bir aşka zincirlenirim





*

İlyas Ali KAPLAN (REDFER)