İsteseydin gelirdin
Dökerdin kızıl saçlarını geceme
Ve sonra pırıl pırıl sözlerle
Avuturdun gönlümü
Umutsuzlukla param parça gördün de
Beni yalnızlığa hevesli mi sandın

İsteseydin gelirdin
Sessizliği aradığımda
Yatardım dizlerine
Soluklarımız çırpınırken
Bir an bakıp da gözlerine sorardım
Sen de mi yandın?

İsteseydin gelirdin
Ve uçarı günlerimi bitirirdin
Yine her gece
Yıldızlarla birlikte
Ayı kutsardık
Sen beni en iyi anlayandın

İsteseydin gelirdin
Güneşin ışıkları denizden vurunca
Sevişirdik kararınca
Doğaya kulak kesilip
Susardık
Kuş seslerine karışırdı tadın

İsteseydin gelirdin
Bir gecelik günahımız olurdu
Af dilerdik sonra bir birimizden
Son öpücüğün ardından
Ağlaşırdık belki
Öfkesiyle gelmeyen muradın

İsteseydin gelirdin
İki dudak arası iki kadeh şarap
Öpücüklere boğulurken
Rengarenk mumların parlayan ışığında
Doruğuna ulaşırdık
İlk ve son dansın

İsteseydin gelirdin
Gün çarpıp kanatlarını giderken
Tedirgin geceyi kucaklayıp
Ayrılık sabahını unutmaya çalışırdık
Dönüp bakmazdık bile kapıya
Anahtarını kırardık kilidin

İsteseydin gelirdin
Biliyorum ki ben
Hiç bir şeye sahip değilim
Sen yokken
Hayat dolardı bahçem
Masum bir çiçek gibi açardın

İsteseydin gelirdin
Gelmedin işte
Sevinç ile ızdırabı karıştırdım
Ben senin ruhunu sevdim
Bir de yüzündeki hüznü
Hep lafı dolandırdın kandırdın

Mehmet Fikret ÜNALAN