0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1928
Okunma
Bir sonbahar ne hisseder?
Nasıl dökülür tek tek dallardan?
Rengi solar bütün mutluluğun.
Esen sert bir rüzgar ardından.
Toprağın gözü kördür bakakalır.
Ne görür mutluluğu nede fakındadır.
Dallar ona tutunur bazen ama nafile.
Her fırtınada bir yaprak daha azalır.
Günleri geçer böyle sevdalı bir kışın.
Sonbaharı süpürür belki yakarışın.
Yazı bekleme yaz kendi kaderini.
Mevsimleri belirler birgün uyanışın.
27.10.2017
