0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
358
Okunma
Kıratanenin son köşesinde iki yancılı,
Dört sağcılı, ne’dediği,
ne de ne yaptığı belli olmayan bir masa...
Bir köşesi kıraat’den uzak,
İçi bomboş yağmalanmiş bir kasa...
İki elinin arasında başın,
feryat figansın...
Şaşır mıyorsun da bu yasa?
Çünkü bakıyorsun her yer karanlık, talan, köhneleşmiş bir yasa!
Sen bırak üzülmeyi, ölene sevin..
Vicdan azabı geriye kalanların
Kan bulaşmış ellerinden,
Kader nağraları arındırmaz ruhunu..
Belki rüyadan uyandın,
Anladın ki ölümlerin sebebi senin..
Celladın ipi sensin,
Bunlar senin bedelin.
Çünkü sen..
Ampulle aydınlatmışsın yolunu,
Tüm ölenlerin..
Şimdi nafile soyunsan da,
Cehaletlini sırma kuşaklardan..
Celladın elinde duran ip senin..
Belki sıradaki sensin,
Belki de senin eserin...
5.0
100% (1)
