Yeni kapılarıyla birlikte
Acıyan parmakların,
Bir kez tutabilseydim ...
Ordularıyla yağmurun sesi
Düşen şalına
Alnımın saçağından.
Değmiş bir kere gök yüzüme
Kızıl, geceye büründü.
Kopulmayacak.

Desenleri vuran sokağın
Bulunacak yönü ve adımlar
Kasveti gidecek olman, şiirler
Dudaklarında ıslandılar.

Ve ölüler bazen,
Diriltiyor kıymetini.

Elleri arasında caddelerin
Bu yürümeler çıkınca sana
Maşruk, gölgem kadar yakın.

Yükselerek ağaçlardan
Ben yazmasam diyorum
Yokuşlardan vurunca
Dilimi budadığım taşlara.

Bir kahvaltıyla dirileceğim
Hemen bitişiğimde gözlerin
Başım toprakta, saçların
Değerken kirpiklerime.

Yeni bir adımla bağlandım
Yeni de ayakkabilar gerekecek.

Hangi nesneyi ayla bulustursam
Yuzun biraz daha aydınlık.

Karabasanlar, öteler
Tırmalıyor yatagimdaki kedileri.
Buluşabilsek ısınacağız, girmese
Beni karanlığa itenler veya harfliler
Kuzinenin sesiyle çatırdayan
Sözlerimizi buluşturan
Ben olacağım.

Ben gökyüzü çocuğuyum.
Ne kadar da şairim.


Bahattin BERKDİNÇ