1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1113
Okunma
göz yaşımla
İlk maviden ikinci maviye düştüm
karıştım uğraştım didindim
okyanus oldum
doldurdum dünyanın
ne kadar acı çukuru varsa
kimseler batmasın diye
hayal gemilerinin batığında
en dipteyim yokluğunda
bir çakılın altından kurtuldum
şimdi bir balık solungacında
küçücük habbe’yim
derin mavinin en derin yerinde
umut dolu bakıyorum
bin tepeden doğan bin güneşe
birinin ışığını umarak
belli oldu artık anladım
balık beni yutacak
ben balığı yaşatacağım
Şiirin sahibi
Cevap Yaz