Ama sen gittin. Hatta öyle sandın ya
Her şey senin için çok kolaydı değil mi?
Sen gittiğini sandın, fakat yanıldın
Ama giderken sende ki benleri
Yüreğime ektiklerini
Seni ve delice sevdanı,
Alamayacaksın benden, aşkı
Alamayacaksın bende kalanlarını…

Biliyor musun?
Gidişin bana koymadı,
Acı da vermedi aslında
Bir gün mutlaka sevmeyi öğreneceksin
Beni bulursan yanında
İşte acı olan da bu olacak senin için
Ama ben; ben olacak mıyım belli değil.

Şafak vakti perdeden güneş içeri süzülüp
Açtığında gözlerini göremeyeceksin beni
Sol yanında
Yatağında başkası olacak ya da olmayacak önemli değil
Oysa benim için öyle mi?
Baktığım
Gördüğüm her yerde sen olacaksın…

Kim bilir? Belki de ağlayacağım sebepsiz yere
Sağanak yağmurlara karışsa da gözyaşlarım
Gizleyemeyecek yağmurlar.
Aynaya baktığımda gördüğüm hayalin
Belki de ilk defa gülümsemeyecek, asacak suratını bana.
Zemheri ayazında sevdan ile yanarken
Hasretinle cayır cayır yansam da kas katı kesilmiş
Uyanacağım üşümüş olarak.

Her şeyin olduğu gibi
Biliyorum bu sevdanın da bedeli var
Ve ben bunu
Sensiz yalnız kalarak
Aşkına hasret peşin ödedim…
Sana kin duymuyorum, etmiyorum nefret
Mutlu olmanı diliyorum.
Ben dönüyorum başa…

Ve…
Seninle karşılaştığımız yerden
Tekrar başlarken yürümeye
Sensiz seni düşünüyorum
Hava soğuk ve ayaz
Ben üşüyorum…
Isınmak isterken düşlerimle
Arkanı dönüp gidişin geliyor aklıma
Ve ben susuyorum
Çünkü
Sensiz çok üşüyorum…


//Üşüyorum anlasana... İçim üşüyor, yüreğim üşüyor...
Buz gibiyim mum alevinde ısınıyorum…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU