1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
751
Okunma
Gülüşümü dalında bıraktım demin,
Aldığı darbeyle düştü eminim.
Kalın ipliklerle sardığım serim,
Derin bir kuyudan asıldı eminim.
Boşaldıkça şişeler, boşaldı dilim,
Üzerimde ne varsa yaktım eminim.
Kasaları üst üste koyan ben idim,
Türküler söylerken yandım eminim.
Bektaşım dünyada kalmadı yerim,
Gönlümü yoluna serdim eminim.
Tek sermayemdir yüreğimde yeminim,
Feryadım boşluğa düştü eminim.
Gürkan Bektaş – ANKARA / 2013
Cevap Yaz