Bağrımız yanar durur, bu asrın fitnesinden,
Tevhid merheminden sür, yaramıza Efendim.

Biçareyim elimden, gelmiyor sana varmak,
Aşkın ile yanarak, ölmek bile Efendim.

Yolunun dertlileri, ilimle kıldı kıyam,
Küfrün kalelerini, fethediyor Efendim.

Sayen zahir görünür, her müminin üstünde,
Aşkın nefreti boğdu, umman olup Efendim.

Beşer nurunla buldu, nefs ve şeytandan felah,
Sen tuttun elimizden, insan olduk Efendim.

Ne olur Ey Sultanım, bu garibe kıl nazar,
Muhabbetin olmazsa, bil ölürüm efendim.

Haşir günü yüreğim, günah ile yanarken,
Havz-ı Kevser abından, bana da ver Efendim.

Bilirim yüzüm yoktur, sana ağuş açmaya,
Sen Rahmetellilalemin, Muhammedsin Efendim.

Şefaatin günahkar, ümmetine tahsisli,
Boynum bükük beklerim, günahkarım Efendim.

Artık kalmadı derman, ne dilimde ne dizde,
Kapının kıtmiriyim, KOVMA BENİ EFENDİM.

Necdet EREM