Gözlerimin derinliğine sakladım
yüreğimden tüten
suskun susuzluğumun hasretini
varsın varsız kalmış yaşanmışlıklar
yarsız yalnız yarım kalmasın diye


şimdi ayaklarda dolaşıyor
zeka seviyesi

oluru düşünmek
olumlu olmak
olursuzluğu düşünmek
karamsar olmak

bu kendini yormalar
iğneyle kuyu kazdırır
kendi kaderini kendin çizmek
zeka gıtlığını ayaklar altına dolaştırır

bak mavi kuşlar
telaşlı sarmaşık
gök yüzü şefkatli
merhametli bir anne gibi bize bakıyor
hele birde beklediğimi görse


hey kuş yüreğim hey
ön yargılı sorgu sorguların sinirlerin yatışdı mı
dikbaşlı lığın dik duruşlarda mı
mutlu mu huzurlu musun şimdi
değerin kadar varsınlarını yok etme

çünkü hep kolay olanı sen seçtin
çünkü gitmek yormuyor kalmak kadar

kırık testi sızıyor el aman
sızdıkça ciziyor zıkzakların pek yaman
istemem ne aşkı vasat nede bir kesat


gizemlerimi aldım
bak uçuyor kuş yüreğim
biz bize benzeriz
beni bana bırak
uçsun kuş yüreğim

bakmıyorum yorgunluğa
bakmıyorum zamanın durduğu ana
bakmıyorum kalbi hırçınlığa dahi

geri almak istediğim özgürlüğüm
gel çaresiliğimin umuda kavuşması
gel bir daha beyazlarımızı giyinelim
gel bir dahaki kavuşmalara sarılalım

şimdi!
hakkımdan ferakat ettim
dileniyorum gönlüme hayırlısını

Gülay GÖKTÜRK