Kuruttun gönlümü sen sevecek hal mi kaldı
Viran ettin yolları yıktın gönül bağımı
Sana gelecek yolum seven gönlüm kalmadı
Bana sundun elinle sen cefanın dağını

Hep ağlattın beni gönlüme yas tutturdun
Birde sen utanmadan susuz çölde unuttun
Bir şeyler söyle dedim sustun dilin mi yuttun
Bana sundun elinle sen cefanın dağını

İnsan candan seveni söyle böylemi sever
Terk ederek hasretin sopası ile döver
Geride kalan aşkın şükrünü alır gider
Bana sundun elinle sen cefanın dağını

Usandın mı sen tatlı dilimden sohbetimden
Sana aşk ile bakan sen gülen gözlerimden
Sana dokunacak söz söylemedim sevgimden
Bana sundun elinle sen cefanın dağını

Kul Mehmet’im yeter sen yar için çok ağladın
Dicle gibi gönlüne akmak için çağladın
Gelir diye bekledin bak gönlünü dağladın
Gelirse senindir yar gelmezse umutla yatma
Mehmet Aluç