Bir kişilikti;
Oysa benim yalnızlığım,
Ben yalnızlığı seviyorum diye,
Kendi yalnızlığını da yanına,
Bırakıp gidecek,
Beni mi Buldun?

Kendi yalnızlığım,
Dayanılabilirdi.
Tahammül edilebilirdi.
Ve… hatta sevilebilirdi.
Bir kişilik bedene,
İki kişilik yalnızlık,
Bıraktın sen şimdi.
Birini sevsem..,
Diğeri öksüz yetim kalıyor.
Dayanamıyor yüreğim.
Boynu bükük duruşlarına.
Kaldıramıyor yüreğim.
Ya ben diyerek ağlayan,
Diğer yalnızlığın elinin,
Elini acı içinde tutuşlarına.
Bir kişilikti;
Oysa benim yalnızlığım
Ben yalnızlığı seviyorum diye,
Kendi yalnızlığını da yanına,
Bırakıp gidecek,
Beni mi buldun?

Şimdi çaresizliğim,
İmkansızlığım,
Beni vuruyor.
Bedenim tek, lakin…
Sayende bölünüyor,
Her dakika her saniye,
Bir sen yalnızlığı oluyor,
Bir ben yalnızlığı oluyor.
Ve… her iki yalnızlığın,
Yarattığı acılar çift oluyor.
Tek yüreğim var benim,
Hepsi ona doluyor.

Bir kişilikti;
Oysa benim yalnızlığım,
Ben yalnızlığı seviyorum diye,
Kendi yalnızlığını da yanına,
Bırakıp gidecek,
Beni mi buldun?

Blueangel/22.04.2014