ÇOĞALALIM SEVGİLİ

Her şeyden biraz kalıyor hayatta
Biraz mahçupluk, biraz hüzün
Çokça da
Yitirdiğim gülüşlerin
Acı duvarlarındaki isyana kiralanmış oluşu
Hasar veriyor umutlarına

Her şeyden biraz kalıyor işte
Hayat bu ya
Katsan karıştırsan
Geceleri çıkartsan
Çeyrek asır etmiyor yaşadığın an

Ve sen, dalında tutunmaya çalışan yaprak misali
Göz kırpacak kadar söz geçiremiyorsun zamana

Vefa, vefasızın elinde mendil
Sallanıp duruyorsun duyguların dalgalarında

Her şeyden biraz kalıyor hayatta

Düşlerle yâd ettiğin özlemlerin
Koyu karanlıklarda,
Işığın, direncin, dayanağın oluyor

Bazen kafa tutmaların olmuyor değil
Gelmişine geçmişine frensiz salladığın
Mayasız mekânların orta yerine
Hançer gibi saplanıyor
Yalnızlığını, öfkeyle yakaladığın zamanlar da oluyor

İşte, her şeyden biraz kalıyor hayatta
Zaman ekşiyor
Ara da bir, ölüm de gecikiyor
Usul, usul azalıyorsun
Ve susuyorsun
İçini kemiriyor suskunluğunun dili
Biliyorum, biraz dolusun
Biraz da deli
Aslında ben de senden farklı değilim hani
Hadi gel
Azlığıma yaklaş
Bir olup çoğalalım sevgili

Deniz Nas