Dişarda kar var ,bense hüzünleri sırtlamışım
Bedenim iki parça yüreğimse her yerde
İçimde özlem ve hasret / gurbet kokan bir hayatım var
Yedi düvel o / yanda ağlar canlar ,benim burda yüreğim yanar
Yüzüme diktiğim yamalı gülüşlerim de durdu zaman



Ey Sevgili ; suskunların Şâhı duy mazlumların sesini
İçimde susmayıp hep ağlayan çocuklar var
Hadi çocuklar uzatın ,o ince ellerinizi
Dışarda zulüm kan var havar havar !
Tutsun ,ellerinizden sizin
Semâ/da âşk/la tutuşan ezan sesleriyle yıkanan melekler var
Bakışlarınız anın onulmaz yerinde durdu şimdi zaman
Hayalleriniz asılı kaldı saman yolunda


Anneleriniz aydan düşmüş birer yıldız bu zamana
Zulümden habersiz gebeymiş balasına
Ebedi bir mukafaat var size ta ötelerde çocuklar
Sevgiliden ,inanın inanın ,çocuklar
Özlemler ayrılıklar annelerin gözlerinde birer çiğ damlası
Karlarla yarışıp lap lapa kar oldu ,fütursuzca yağar üzerimize

Hadi uzatın ellerinizi çocuklar uzatın bulutlarda birer Melek var

Beyaz kanatlarında her birinizin annesinden pamuk gibi yumuşacık kar var


Silsin Melekler ,silsin o naif kar tanesiyle akan gözyaşlarınızı.......