Ateş toplarında gördüm seni
Her biri bir yürek gibi
Ve damla damla aktın içime
Bal damlatan çiçek gibi
"Arıydım" ben çalışkan ve ateşten korkmayan
Nasıl korkarım ki o ateş sevda ateşi

Ağlayan aşkı
Güldürdün gözlerinle
Çağımın insanı aşk için ne der bilmem
Ben eski aşıklar gibi
Ayı güneşin doğuşuyla eritenlerdenim
Sense yıldızlardan öte bir yerlerde
Bekleyenimsin

Belki hiç kolay olmayacak
Yıldızlara ulaşmak
Ama burada gün doğarken
Aklım hep orada kalacak
Alevlerin alacasında
Oluşan sis çemberinde
Ruhum hep seninle dolacak

Bugün seni çiçeklere benzetmeyeceğim
Çünkü çiçeklere benzetsem
Melekler kıskanacak
Sözcükler sabaha kadar nefes alıyor
Sana yazarken
Bense nefessiz kalıyorum
Ama biliyorum
Ertelediğim nefesleri bir gün birlikte alacağız

Düşününce
Tenin yaldızlanıyor
Bir gölge saflığında
Rüya mı bu ne
Bu nasıl bir duygu
Bu nasıl anlatmak sevgiliyi
Neden bir şeyler gözlerinden öpmeye zorluyor
Utancından kızarmış ellerim ter damlası

Tertemiz gülerler
Sevenler
Gözlerinin içi saltanattır
Daha güzel ne var dünyada
Ve biraz çevirsen başını
Sen de göreceksin
Aslında sen de tertemiz gülensin
Bir şeyler eksik bu sevgide
Ya da ne bileyim fazla
Alın yazısı dedikleri bu olsa gerek
Bazen bir ömür geçer bekleyerek
Yılmadan usanmadan bekleyeceğim seni
Birlikte nefes alana kadar

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN