Yıllar günler aylar geriye aksa;
Dönsem çocukluğumun masum günlerine,
Planlamadan yaşamış olsam, oyunlar oynasam,
Oyunlarım insanların yalanları üzerine değil hayallerimin ürünü olsa,
Sadece annemin çağırmaları üzerine heyecanlanıp evimin kapısını açsam,
Yarını dünü değil anı yaşasam,
Masum duygularım ıslanmasa mesela, hep yeşeren ümitlerimiz olsa,
Dertlerim yağmurdan şekli bozulan çamurlu oyunlarıma benzese..

Keşke hep babamın yolunu gözleyen küçük kız olarak kalsaydım,
Babamın yorgunluğunu yaşanmışlığını gösteren ellerindeki çizgiler olsaydım, Ve o çizgiler içinde kaybolsaydım...

Veya abla kardeş kavgalarında kalsaydı moral bozukluklarım,
Canımı yakan sadece koşarken incittiğim kolum bacağım olsaymış,
Keşke bütün hırslarım babama iyi evlat olma gayesinde geçseymiş günlerim,


Her kış gününe annemin sobada kızaran ekmek kokusuyla uyansaymışım,
Her merdivende koşusum annemin yemek kokusuna koşusum olsaymış,
Her karanlıkta korktuğumda kızım iyi misin sesiyle cesaret bulsaymışım,
Keşke hayattaki tüm birikimim anne babamın sevgileri olsaymış....

(Her daim özlediğim canım aileme )