güne başlarken çay kokusu
erguvanlar misali düşlerimde gülüşün
konuşman kadar berrak pınarlarda su
kendinden albenili gül kokulu düşün
istanbul istanbul değil sen kokuyor
zemheride sanki nisan
seni düşünmeden yapamıyor insan.

turkuaz türkülere emanet boğaz
hisarlar efe mi efe
senin için ne yazılsa az
bir minyatür güzelliğinde ellerin
hayalin derin mi derin

sabahın tazeliğinde buğu buğu
hayalin efsanelerden çıkıp gelmiş nazenin kuğu
berrak bakışların yadımda nakış
hayalinle bahara tebdil ediyor kış

adalardan yâr gelmiyor
pencereden kar
senin kadar alımlı
yalnız bir kız kulesi var
baştan başa sana dair Üsküdar
çayın rengine ahenk veren tebessümün
seninle dolu an yarın ve dün
tek kahramanısın aşk adlı öykünün

sükut deminde duanın
hem başı hem sonusun
Rabbim seni kem gözlerden korusun
bidayetim nihayetim her şeyim
çayımın buğusu gönlümün kuğusu
kalemimde im.
14.12.2014 İbrahim Kilik