YOKSUN
Yüreğimde tuttuğumu elimde istiyorum

Yürek bedenin bir parçası sevgili
Birisi diğerine aittir bilirim
Uzatsan elini sol tarafımdan çıkıp
Avuçlarımda gezinsen
Gel desen
Gel desen gelirim sevgili, inan gelirim

Gece askısından düştü yine
Uzaklık siyaha boyandı artık
Yolu unuttu adımlarım
Odanın duvarlarını eziyor bakışlarım ararken seni şimdi
İçimde o kadar çoksun ki sevgili
Bütün hatıralarım gibi düşüncelerim
Nereye göndersem kıvrımlarında
Sen kokuyorsun
Saate bakıyorum dinliyorum saniyeleri
Hiçbir tıkırtısında sen yoksun
Yoksun ki sevgili, yoksun ki

Bazen kıskançlık damarın tutar
Bir nefeslik şafak olursun doğarsın bir nefeslik şafak olur batarsın
Ardından bakarım gölgesiz düşüncelerime
Gözyaşlarını silerim, başını yaslar omuzuma gölgem
Teselli ederim, gelir derim, gülümser yine derim
Yalınız bardağıma çay doldururum sıcak
İçimde sen doluyken
İnan sevgili, inan sensiz içerim

Kuş olsaydım derim
Konardım pencerene her vakit, şarkılar söylerdim kuşdili
Seviyorum derdim
Gel derdim
Yahut rüzgâr olsaydım
Esseydim ılık ılık
Saçlarında dolaşırdım bir aralık bulup pencerede
Otururdum en yakın sandalyeye
Arada uzanıp yanaklarını okşardım sevgili

Ne kanatlarım var artık ne esebiliyorum
Neredesin diyorum
Belki belki sen de nerdesin diyorsun, neredesin diyorsun
Anladım sevgili, sen gibiyim, yokum
Yoksun, yoksun işte yoksun