Ne Endülüs’te akşam gördüm ne yabancı dil bilirim
Çöllere düşmedim, dağlar delmedim kör bir kazmayla
Bir yürek kadardı bakışlarım
Hep onu aradım uykusuz gecelerde
Bulduğum kadar, bulunduğum kadar sevdim

Okyanuslar dolaşmadım haylaz gemilerle
Uçurtmaların ucunda gezdim dünyayı
Rüzgârlar esti, meltemler yırttı kanadımı
Bakışlardaki sevgiydi aradığım
Bulduğum kadar, bulunduğum kadar sevdim

Şafaksız uyanmadım ki ben hiç
Gecenin saçlarını açtım her şafak
Tebessümü sarımsı ışıklarda serçe cıvıltılarına yamadım
Küsmedim hiçbir yüreğe, küsmeyene el uzattım yüreğimi koyup
Bulduğum kadar, bulunduğum kadar sevdim

At binip yalın kılıç savaşmadım hiç
Sözüm kadar çıktım meydana, sözüm kadar silindim
Manolyalar unutsa da artık beyaz güller açmayı
İçimde dışımda baharlara koştum hep
Bulduğum kadar, bulunduğum kadar sevdim

Duvarların rüzgârı kestiği yerdeyim
Issızlık ve sessizlik kozalaşıyor her günümde
Raksı öğrenemedim
Boyun büktüm, pes ettim, uykuya kaçıyorum aklımla savaşta
Attım şiiri, mısrayı, kelimeyi bir kenara, boşluğa sevdalandım
Bulduğum kadar, bulunduğum kadar sevdim