Gittin..
Dudağımdan çocuksu susuzlukla,
Doyamadığım öpücükler alarak,
Gözlerimde varlığın alevlenmişken..
Şimdi boyun eğmiş ve donuk bir karanlıktayım..

Yüreğimdeki kumsaati,
Göz açıp kapayıncaya kadar, sen döktü usul usul,
Sensizliğe ters düz ettim, kumları..

Gittin..
Şaşkın, ürkek ve çaresiz kalbimi,
Cebine koyup, anıları biriktirip avuçlarında,
Mahrum kalmışlığınla,
Yağmursuz ve parça parçaydı yüzün..
Güneşin bütün gün, yalayıp geçtiği,
Loş pencerelerinde kaldı, dalgınlığım..

Şiirim olurdu, dudağından dökülen cümleler,
Elin çaya uzanır, demlenirdik birlikte..
Düşlerimiz insan sesinde kesişmişti oysa,
Hayatın içinde bir barınak gibi,
Sığınmıştık yokluğumuza..

Gittin..
Yalnızlığın soğuk kollarından,
Sıyrılmıştı gecelere varlığımız..
Kaybetmişliğin yaraları tazeyken,
Bir yenisini daha çentikledik, birlikte..
Bu şehrin hoyratlığında,
Yok olacağız ikimizde, kayıplığımız da,
Yok sayacağız can yoldaşlığımızı da..

Sesim soluğum kesildi artık,
Ve aslında varım sayarken, olmamanın hüznü,
Sardı sararttı gönlümü,
Oysa ne çok düş biriktirmiştim..
Hatam inanmayı seçmekti belkide,
Bu sefer başkaydı baktığım ufuk..
Şimdiyse..!
Üstü örtülmüş bir kazanın, ezilip, ölmüş yalnızlığıyım..

Gittin..
Bensiz akıp giden hayata saldın adımlarını..
Şarkılarımı da aldın yanına,
Sözsüz artık dinlediğim, nameler..
Yasakladım kendime demli çayları..
Yabani bir ot sardı iyice ruhumu,
Öfke tuttu benliğimin yakasından,
Ayazda artık yüreğim..
Hoyrat dalgalar vuruyor yüzüme, tuzlu tuzlu..

Nereme bıçak saplansa,
İyileştirirdim ben oysa,
Umudum ürktü artık malesef..
Kesin..!
İflah olmaz bir daha..

13/12/2014