7
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1579
Okunma

Kıvrıla kıvrıla dönen tüm o yolların nazarında
Elim hayaline her dokunduğunda
Elem bir keder nükseder derinden
Son dedim, bu son
Rehaveti sessizliğin
Çöreklenmişken bağrıma…
Oysa ölüm olmalıydı ket vuran
Ta ki kıyamet kopana kadar.
Yıllar mıdır devrik
Hüzün müdür katık
Bir tek ben miyim kırık.
Yüz müdür dönük
Ya da sözler mi bitik…
Yetmeliydi oysa
Yetebilmeliydi sevda
Dumanı tüterken
Sevginin yetebileceği gibi.
Romanlardaki nice kahraman
Nazı niyazı insanın
Tek kişilik bir döngüsü
Bu seyri seferin
Ve son kez gördüğüm
O meş’um gün…
5.0
100% (16)